Voorwoord

• Pages: VII-
• Date: 01 January 2002
• DOI: 10.10520/EJC74012
• Author: Adelheid Janse van Rensburg
• Published date: 01 January 2002

VOORWOORD

Die onderwerp van hierdie navorsing het hoofsaaklik betrekking op die

regsposisie van vergelykende reklame nie alleen in Suid-Afrika nie maar

ook in ander lande, terwyl selfregulering (vir sover dit voorkom) ook

aandag geniet.

'n Groot aantal en verskeidenheid lande word betrek op die basis van,

byvoorbeel, ekonomiese - en/of regsontwikkeling, kultuur en standaarde

van onderwys en wêreldwysheid.

Met verwysing na die posisie in Suid-Afrika, word nie alleen die gemene

reg nie (en veral die sivielregtelike aard daarvan) in oënskou geneem met

betrekking tot vergelykende reklame, maar ook statutêre bepalings met die

oog op die beperkte omvang van sodanige reklame in die lig van betrokke

regsaanspreeklikheid wat mag ontstaan. Relevante statutêre bepalings

waaraan aandag gegee word, het betrekking op byvoorbeeld - die Wet op

Handelsmerke, Wet op Outeursreg, Wet op Modelle, Wet op

Besigheidsname, Wet op Handelswaremerke, Wet op Statutêre

Sakepraktyke, en die Grondwet.

Tot die slotsom word, onder andere, geraak dat onregmatige

vergelykende reklame meer omvattend in Suid-Afrika as in die VSA of the

VK is maar moontlik vergelykbaar met die posisie in Duitsland. Die

gemene reg, met ibegrip van onregmatige mededinging, tesame met

relevante statutêre bepalings blyk dermate omvattend te wees dat

vergelykende reklame moontlik 'n gevaarvolle aktiwiteit vir onversigtige

daders in Suid-Afrika kan wees.

Met verwying na 'n effektiewe sintese gegrond op 'n analities-kritiese

beskouing van die studie onder bespreking, word ter oorweging gegee dat,

ten spyte van die moontlike misbruik van vergelykende reklame, daar

voldoende regs-voorskrifte in Suid-Afrika voorkom met die oog op die

bekamping van enige betrokke misbruik nieteenstaande die feit dat

implementering oor die algemeen kan verbeter. Die selfregulerende

stelsel kan ook met sukses benut word veral in die lig van die betrokke

posisie in die Verenigde Koninkryk. Ook in die lig van die Handves van

Mensregte, en die reg op die vryheid van spraak, behoort vergelykende

reklame toelaatbaar te wees onderworpe aan beperkings soos uiteengesit

in artikel 36 van die Grondwet. Gevolglik en ook gedagtig aan die voordele

wat vergelykende reklame mag meebring, word dit laastens ter oorweging

gegee dat die ASA se Kode gewysig moet word met die oog op 'n meer

positiewe houding jeens vergelykende reklame.

vii