Matthyssen Busvervoer (Edms) Bpk v Voorsitter, Plaaslike Padvervoerraad, Kimberley, en Andere

• Jurisdiction: South Africa
• Citation: 1987 (4) SA 490 (NC)

Matthyssen Busvervoer (Edms) Bpk v Voorsitter, Plaaslike Padvervoerraad, Kimberley, en Andere
1987 (4) SA 490 (NC)

1987 (4) SA p490

Citation	1987 (4) SA 490 (NC)
Court	Noord-Kaapse Afdeling
Judge	Steenkamp R
Heard	February 4, 1987
Judgment	March 2, 1987

Flynote : Sleutelwoorde

G Vervoerder — Padvervoer — Wet op Padvervoer 74 van 1977 — Aansoek om openbare padvervoerpermit — Nietigheid van aansoek — Voorbarig van Hof om te beslis dat 'n aansoek nietig is voordat padvervoerraad oor die aansoek besin het — Nadat padvervoerraad 'n beslissing in verband met aansoek gegee het, kan Hof, slegs op beperkte gronde, met beslissing inmeng. H

I Vervoerder — Padvervoer — Wet op Padvervoer 74 van 1977 — Aansoek om openbare padvervoerpermit — Instemming kragtens art 7(3) van Wet deur padvervoerraad dat 'n ander padvervoerraad die aansoek verhoor — In meeste gevalle is J verlening van sodanige toestemming 'n administratiewe handeling wat nie hersienbaar is

1987 (4) SA p491

A nie — Maar daar kan gevalle wees waar persone direk geraak word — Beslissing in so 'n geval kwasie-judisieel (en hersienbaar) — Op feite beslis dat toestemming verleen deur 'n padvervoerraad 'n administratiewe handeling was waar die raad nie kon voorsien het dat enige persoon se regte daardeur aangetas kon word nie — Gemelde beslissing dus nie B hersienbaar nie.

Vervoerder — Padvervoer — Wet op Padvervoer 74 van 1977 — Aansoek om openbare padvervoerpermit — Instemming kragtens art 7(3) van Wet deur padvervoerraad dat 'n ander padvervoerraad die aansoek verhoor — Geen plig op padvervoerraad om enige persoon in kennis te stel van ander padvervoerraad se aansoek om toestemming kragtens art 7(3) nie C — Ook geen plig op ander padvervoerraad om enige persoon in kennis te stel van sy versoek kragtens art 7(3) van die Wet.

Vervoerder — Padvervoer — Wet op Padvervoer 74 van 1977 — Aansoek om openbare padvervoerpermit — Instemming kragtens art 7(3) van Wet deur padvervoerraad dat 'n ander D padvervoerraad die aansoek verhoor — Dokument, deur sekretaris van padvervoerraad geteken wat sodanige instemming beliggaam, is, met inagneming van art 14(2 )(a) en (b) van die Wet, 'n openbare dokument — Kan kragtens art 18(1) van Wet op Bewysleer in Siviele Sake 25 van 1965 by 'n hof ingelewer word sonder dat egtheid van dokument bewys word — Blote E inlewering daarvan lewer prima facie bewys dat besluit daarin uiteengesit, geneem is.

Headnote : Kopnota

Die Hooggeregshof sou voorbarig optree om te beslis dat 'n aansoek (in die huidige geval, 'n aansoek om 'n openbare permit om passasiers te vervoer) voor die padvoerraad nietig is alvorens daardie raad oor sodanige aansoek besin het. Nadat die padvervoerraad 'n beslissing in verband met die aansoek gegee F het, kan die Hooggeregshof dan, slegs op beperkte gronde, met sodanige beslissing inmeng.

In die meeste gevalle sou 'n padvervoerraad slegs 'n formele administratiewe handeling verrig (wat nie deur die Hooggeregshof hersienbaar is nie) deur 'n ander padvervoerraad toestemming kragtens art 7(3) van die Wet op Padvervoer 74 van 1977 te verleen om ook die deel van die aansoek om 'n padvervoerpermit wat binne sy jurisdiksiegebied val af te G handel. In die meeste gevalle sou geen persoon se regte benadeel word nie. Daar kan egter ook gevalle wees waar persone direk geraak word en wanneer so 'n toestemming 'n kwasie-judisiële beslissing word (wat hersienbaar sal wees). As die hof sou bevind dat natuurlike geregtigheid, in die omstandighede van die saak, vereis dat die padvervoerraad die persone wat daardeur geraak sou word 'n geleentheid gegee moes word om hulle vertoë aan te voer alvorens die beslissing gemaak word om 'n applikant se aansoek om 'n permit in H sy geheel, wat die Republiek van Suid-Afrika betref, aan te hoor, dan sou die 'n kwasie-judisiële beslissing wees wat die padvervoerraad gegee het en wat op die geykte gronde van hersiening op hersiening ter syde gestel kan word.

Die Hof het in die onderhawige geval beslis dat die beslissing van die Johannesburgse Padvervoerraad om kragtens art 7(3) van die Wet toestemming aan die Padvervoerraad van Kimberley om die gehele aansoek om 'n permit te verhoor 'n blote administratiewe I handeling was waar die feite daarop gedui het dat die Johannesburgse raad nie kon voorsien het dat enige persoon se regte deur die beslissing aangetas kon word nie.

Daar word nêrens in die Wet op Padvervoer bepaal dat 'n padvervoerraad, aan wie 'n versoek kragtens art 7(3) gerig is, enige persoon van so 'n versoek in kennis moet stel nie en nog minder is daar enige bepaling in die Wet wat die versoekende padvervoerraad verplig om enige persoon in kennis te stel van sy versoek aan 'n ander padvervoerraad kragtens art 7(3) van J die Wet.

A Die dokument wat die besluit van 'n padvervoerraad beliggaam om instemming kragtens art 7(3) van die Wet aan 'n ander padvervoerraad te verleen en wat deur die sekretaris van die padvervoerraad geteken is, is, met inageming van die bepalings van art 14(2)(a) en (b) van die Wet, 'n openbare dokument en kan dus by 'n hof, kragtens art 18(1) van die Wet op Bewysleer in Siviele Sake 25 van 1965, ingelewer word sonder dat die egtheid van die dokument bewys word. Die blote inlewering van die dokument lewer dan prima facie bewys dat die besluit daarin B uiteengesit, geneem is.

1987 (4) SA p492

Flynote : Sleutelwoorde

Carrier — Road transportation — Road Transportation Act 74 of 1977 — Application for a public road transportation permit — lnvalidity of application — Decision of Court that an application to a road transportation board is a nullity C would be premature if reached before board has considered the application — After board has given a decision in connection with the application, the Court can intertere with decision, but only on limited grounds.

Carrier — Road transportation — Road Transportation Act 74 of 1977 — Application for a public road transportation permit — Concurrence of road transportation board, in terms of s 7(3) of Act, that another road transportation board hear the application — In most cases the granting of such consent D is an administrative act which is not reviewable — But there can be cases where persons are directly affected — Decision in such case is quasi-judicial (and reviewable) — Held on the facts that consent granted by a board was an administrative act where the board could not have foreseen that any person's rights would have been affected thereby — Such decision accordingly not reviewable.

Carrier — Road transportation — Road Transportation Act E 74 of 1977 — Application for a public road transportation permit — Concurrence of road transportation board, in terms of s 7(3) of Act, that another road transportation board hear the application — No duty on board to give notice to any person of the application of another board for consent in terms of s 7(3) — Also no duty on such other board to give notice to any person of its application in terms of s 7(3) of the Act.

Carrier — Road transportation — Road Transportation Act 74 of 1977 — Application for a public road transportation permit — Concurrence of road transportation board, in terms of s 7(3) of Act, that another road transportation board hear F the application — Document, signed by secretary of board, embodying such consent is, having regard to s 14(2 )(a) and (b) of the Act, a public document — Can in terms of s 18(1) of the Civil Proceedings Evidence Act 25 of 1965, be produced in a court without the genuineness of the document being proved — Mere production thereof constitutes prima facie proof that decision set out therein was taken. G

Headnote : Kopnota

The Supreme Court would act prematurely by deciding that an application (in the present case, an application for a public permit for the transportation of passengers) before a road transportation board was a nullity prior to that board considering such application. After the road transportation board has given a decision in connection with the application, the Supreme Court can then, but only on limited grounds, interfere with such decision.

H In most cases a road transportation board would be performing an administrative act only (which is not reviewable by the Supreme Court) by granting consent in terms of s 7(3) of the Road Transportation Act 74 of 1977 to another road transportation board to deal with that part of an application for a road transportation permit which would be operative within its area of jurisdiction. In most cases, no person's rights would be prejudiced thereby. There can, however, also be I cases where persons are directly affected thereby and such a consent would become a quasi-judicial decision (which could be reviewable). If the Court should find that natural justice requires, in the circumstances of the case, that the road transportation board should give persons who would be affected thereby an opportunity of making representations before the decision is made to hear an applicant's application for a permit in its entirety, as far as the Republic of South Africa is concerned, then it would be a quasi-judicial decision by the J road transportation board which could be set aside on review on the well-established grounds of review.

1987 (4) SA p493

The Court in the present case held that the decision of the A Johannesburg Road Transportation Board to grant, in terms of s 7(3) of the Act, consent to the Kimberley Road Transportation Board to hear the entire application for a permit was a purely administrative act where the facts indicated that the Johannesburg board could not have foreseen that the rights of any person could have been affected by the decision.

Nowhere in the Road Transportation Act is it provided that a road transportation board, to which a request for consent in B terms of s 7(3) has been made, should give notice to...