S v Steyn en Andere

• Jurisdiction: South Africa
• Judge: Vos R
• Judgment Date: 12 May 1981
• Citation: 1981 (3) SA 1050 (C)
• Hearing Date: 12 May 1981
• Court: Cape Provincial Division

Vos R:

Voor die Hof is 'n vraag wat spruit uit 'n verklaring wat 'n beskuldigde na bewering gemaak het. Beskuldigde nr 2, volgens getuienis E van mnr Hilbrands, het 'n verklaring voor hom afgelê, 'n sogenaamde onderhoudsverklaring. Dit bevat sekere erkennings. Daar was 'n beswaar wat gebaseer was op twee bene in verband met die toelaatbaarheid, naamlik, in die eerste plek, dat dit glad nie gemaak is deur hom nie en, in die tweede F plek, dat hy onbehoorlik beïnvloed is om dit te maak. Na 'n binneverhoor sonder die assessore het ek as Regter daardie verklaring toegelaat.

Nou dit is 'n regsrël dat daardie bevinding van my is in 'n sekere sin nie finaal nie want as ek as Regter op enige stadium tot ander insigte kom dan moet ek my vorige beslissing verander.

Vos R

Mnr Mohamed het daarop gewys dat, toe mnr Hilbrands by die tweede geleentheid voor die volle Hof getuig het, dit uitgekom het by wyse van A sekere erkennings wat hy gemaak het in kruisverhoor dat hy al betrokke was by aanrandings en dit het sover gegaan dat in een geval daar 'n aanklagte ontstaan het. Gevolglik was mnr Mohamed se betoog dat die volle Hof nou weer 'n soort van binneverhoor moet hou om die toelaatbaarheid van daardie verklaring van beskuldigde nr 2 weer te toets. Met ander woorde, 'n toets B deur die volle Hof, van 'n vraag wat reeds getoets is. En die vraag wat nou ontstaan is 'n heel eenvoudige en enge vraag, naamlik of die toets nou uitgevoer moet word al dan of die toets op die finale stadium van getuienislewering in die normale loop van sake deur beskuldigde nr 2 uitgevoer moet word.

C Dit lyk vir my dat die posisie soos volg is. Die reël wat ek reeds genoem het is dat die Regter op enige stadium tot ander insigte kan kom. Ek kan miskien net die gesag daarvoor aanhaal. Dit is die saak van R v Melozani 1952 (3) SA 639 (A). Daaruit volg dit, myns insiens, dat as die volle Hof, met ander woorde, die assessore saam met die Regter of miskien D alleenlik die assessore teen die Regter, tot 'n ander insig kom en tot die gevolgtrekking kom dat hierdie verklaring verdag is, dat die toelaatbaarheid van die verklaring of die maak van die verklaring verdag is, dan moet die Regter sy eerste bevinding heroorweeg en moontlik die verklaring uitsluit. Die outoriteite wat ek gaan aanhaal gaan oor bekentenisse maar ek dink die beginsel is ewe van toepassing op E erkennings. Die verklaring wat die Hof hiermee te doen het bevat nie 'n bekentenis nie maar...