S v Morris

• Jurisdiction: South Africa
• Citation: 1992 (1) SACR 537 (A)

S v Morris
1992 (1) SACR 537 (A)

1992 (1) SACR p537

Citation	1992 (1) SACR 537 (A)
Court	Appèlafdeling
Judge	Kriegler Wn AR
Heard	May 14, 1991
Judgment	May 23, 1991
Counsel	J Engelbrecht namens die appellant; C A van der Merwe namens die Staat

Flynote : Sleutelwoorde F

Appèl — Tersydestelling van een van twee skuldigbevindings — Skuldigbevindings gefundeer op twee feitelik gekoppelde misdade — Tersydestelling van een skuldigbevinding en terugverwysing vir verhoor de G novo weens tekortkoming in prosedure nie in stryd met algemene praktyk dat alle aanklagte voortspruitend uit dieselfde gedragslyn in een klagstaat gevoeg moet word nie — Sodanige tersydestelling en terugverwysing van een skuldigbevinding derhalwe nie onreëlmatig nie.

Headnote : Kopnota

Die appellant is deur 'n landdros aan bestuur van 'n voertuig met 'n oormatige konsentrasie alkohol in die bloed ter oortreding van art 140(2) H van die Ordonnansie op Padverkeer 21 van 1966 (T) en aan roekelose bestuur ter oortreding van art 138(1) van die ordonnansie skuldig bevind en gevonnis. Die appellant het op beide aanklagte skuldig gepleit. Die twee misdrywe was op dieselfde tyd en plek en met dieselfde voertuig gepleeg. Die appellant het daarna na 'n Provinsiale Afdeling teen die opgelegde I vonnisse geappelleer. Die appèl teen die vonnis op die eerste aanklag is afgewys maar die Hof, in uitoefening van sy algemene hersieningsbevoegdheid wat by art 304(4) van die Strafproseswet 51 van 1977 verleen word, het die skuldigbevinding aan die tweede aanklag tersyde gestel aangesien die appellant se verklaring kragtens art 112(2) van die Strafproseswet aan die nodige feitebasis op grond waarvan die verhoorhof J homself van appellant se skuld op die aanklag kon oortuig het, mank

1992 (1) SACR p538

A gegaan het. Die Provinsiale Afdeling het die saak terugverwys vir verhoor van die tweede aanklag de novo voor 'n ander landdros. In verdere hoër beroep, is namens die appellant, onder andere, aangevoer dat die terugverwysing van een aanklag vir verhoor de novo in stryd was met die algemene praktyk dat die aanklaer alle aanklagte voortspruitend uit dieselfde beweerde gedragslyn in een klagstaat moes voeg en dat dit B derhalwe onreëlmatig was om slegs een van die skuldigbevindings tersyde te stel en terug te verwys vir verhoor de novo.

Beslis, dat die betoog namens die appellant logies onhoudbaar was: die aanklaer het aanvanklik in ooreenstemming met voormelde algemene praktyk die twee feitelik gekoppelde misdade in een en dieselfde klagstaat beliggaam; en die latere tersydestelling van die tweede daarvan vanweë 'n C tekortkoming in die prosedure kon nie, agterna en met terugwerkende krag boonop, die aanvanklik behoorlik geformuleerde klagstaat besmet nie. Appèl afgewys. D

Flynote : Sleutelwoorde

Appeal — Setting aside of one of two convictions — Convictions founded on two factually linked offences — Setting aside of one such conviction and remittal thereof for trial de novo because of defect in procedure not in conflict with general practice that all charges arising out of same course of conduct to be joined in same charge sheet — Such setting aside and remittal of one conviction accordingly not irregular. E

Headnote : Kopnota

The appellant had been convicted by a magistrate of driving a motor vehicle with an excessive concentration of alcohol in his blood in contravention of s 140(2) of Road Traffic Ordinance 21 of 1966 (T) and of reckless driving in contravention of s 138(1) of the ordinance, and was F sentenced. The appellant had pleaded guilty to both charges. The two offences had been committed at the same time and place and with the same vehicle. The appellant had thereafter appealed against the sentences to a Provincial Division. The appeal against the sentence on the first count was dismissed, but the Court, in the exercise of its general power of review conferred by s 304(4) of the Criminal Procedure Act 51 of 1977, set G aside the conviction on the second count as the appellant's statement in terms of s 112(2) of the Criminal Procedure Act lacked the necessary factual basis upon which the trial court could have satisfied itself of the appellant's guilt on that count. The Provincial Division thereupon remitted the matter for the trial de novo of the second count before another magistrate. In a further appeal, it was, inter alia, contended for H the appellant that the remittal of the second count for trial de novo was in conflict with the general practice that the prosecutor should join in one charge sheet all charges arising out of the same alleged course of conduct and that it was therefore irregular to set aside one of the convictions and remit it for trial de novo.

Held, that the contention advanced on behalf of the appellant was I logically untenable: the prosecutor had initially joined the two factually linked offences in one and the same charge sheet in accordance with the aforementioned general practice; and the later setting aside of the second conviction because of a defect in the procedure could not, subsequently and in addition with retrospective effect, taint the initial correctly formulated charge sheet. Appeal dismissed. J

1992 (1) SACR p539

Case Information A

Appèl teen 'n beslissing in die Transvaalse Provinsiale Afdeling (Van Schalkwyk R en Van Wyk Wn R). Die feite blyk uit die uitspraak van Kriegler Wn AR.

J Engelbrecht namens die appellant het na die volgende gesag verwys: R v Maharaj 1960 (4) SA 256 (N) op 258B-C; S v Rousseau 1979 (3) SA 895 (T) op 898H; R v Lubbe 1925 TPD 219; S v Jantjies 1982 (4) SA 790 (K); Paweni B and Another v Acting Attorney-General 1985 (3) SA 720 (ZS); S v Khoza en Andere 1989 (3) SA 60 (T); S v Petkar 1988 (3) SA 571 (A) op 574C; S v Potgieter 1990 (1) SASV 401 (T) op 403D-E; S v Lombard 1967 (4) SA 538 (A) op 549D-E; S v Collington 1970 (4) SA 325 (R) op 330F; S v Reay 1987 (1) SA 873 (A) op 877C.

C A van der Merwe namens die Staat het na die volgende gesag verwys: S v C Moodie 1962 (1) SA 587 (A); S v Jantjies 1982 (4) SA 790 (K) op 793E; S v Khoza en Andere 1989 (3) SA 60 (T) op 64D; Govender v Buys NO and Another 1978 (2) SA 292 (N) op 293H; S v Mmatli 1988 (2) SA 533 (T).

Cur adv vult.

Postea (23 Mei 1991). D

Judgment

Kriegler Wn AR:

Appellant het in die Pretoriase landdroshof tereggestaan op twee verkeersaanklagte. Aanklag 1 was dat hy, in stryd met die bepalings van art 140(2) van die Ordonnansie op Padverkeer 21 van 1966 (T), op 27 November 1988 'n motorvoertuig op 'n...